Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3220 Esas 2019/8019 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3220
Karar No: 2019/8019
Karar Tarihi: 30.04.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3220 Esas 2019/8019 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın mala zarar verme suçundan verilen hüküm için yapılan temyiz isteminin reddedilmesine karar verdi. Bunun nedeni, sanığın doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyiz edilememesi olan bir yasa maddesiydi. Ayrıca, diğer bir sanığın hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen hükümler de temyiz isteği reddedildi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararı hükümlerinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğine karar verildi. Kanun maddeleri, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi olarak belirtiliyor.

2. Ceza Dairesi 2018/3220 E. , 2019/8019 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1. Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2. Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 30.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.