Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/4159 Esas 2014/5741 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/4159
Karar No: 2014/5741
Karar Tarihi: 15.10.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/4159 Esas 2014/5741 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye alacak konusunda açılmıştır. Mahkeme, tüketici mahkemesinin görevli olduğunu belirterek görevsizlik kararı vermiş, fakat davalı vekili bu kararı temyiz etmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, eser sözleşmesindeki ilişkilerin Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamına girmeyeceği, dolayısıyla tüketici mahkemelerinin bu tür davalar için görevli olmayacağı belirtilmiştir. Bu nedenle, görevsizlik kararının bozulması gerektiği ve asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğu kararı verilmiştir.
Kanun madde açıklaması:
- 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesi tüketici kavramını tanımlamaktadır. Bu tanıma göre, yasa kapsamına dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmaktadır.
- Eser sözleşmelerinden kaynaklanan ilişkilerin tüketici mahkemelerinde değil, asliye hukuk mahkemelerinde görülmeli olduğu belirtilmektedir.

15. Hukuk Dairesi 2014/4159 E. , 2014/5741 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Bakırköy 17. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :18.03.2014
Numarası :2013/469-2014/93

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan bakiye alacağın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece tüketici mahkemesinin görevli olduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiş, verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı Yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 Esas, 2003/102 Karar sayılı kararında bu husus belirtilmiştir.
Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki, mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, eser sözleşmesinden kaynaklandığından, davada asliye hukuk mahkemesinin görevli olması nedeniyle görevsizlik kararı verilmesi yerine tüketici mahkemelerinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 15.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.