Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/14493 Esas 2016/164 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 12/05/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanun"dan kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ... Bakanlığı, davalının arama sırasında direnerek karşı koyması sonucu görev esnasında yaralanan dava dışı polis memuruna 27/11/2008 tarihinde ödediği tazminatın ödeme tarihinden itibaren yasal faiz ile rücuen tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalıdan talep edilecek tazminat tutarının; 2.666,65 TL"nin, dava dışı polis memuruna ödeme tarihinden dava tarihine kadar işlemiş faizin 108,49 TL olmak üzere toplam 2.775,14 TL tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, dava dilekçesinde davacının faiz talebi olmasına rağmen faize hükmedilmediği, davanın rücuen tazminat davası olması dikkate alınarak 2.666,65 TL asıl alacak üzerinden ödeme tarihi olan 27/11/2008 tarihinden itibaren yasal faize karar verilmesi gerekirken bu konuda hüküm kurulmadığı anlaşılmaktadır. Rücuen tazminat davalarında davacı yararına ödeme tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekir. Mahkemece açıklanan hususun gözetilmemiş olması yanlış ise de yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK"un 438. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “2.775,14 TL"nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” ibaresinden sonra “2.666,65 TL asıl alacağa 27/11/2008 ödeme tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine” sözcük dizisinin eklenmesine, diğer temyiz itirazlarının ilk bentteki gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA 11/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.