MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
BİRLEŞEN DAVA
DOSYASI : ... İŞ MAHKEMESİ 2014/192-2014/278 K.

DAVA : Davacı, asıl davada kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine, birleşen davada ödenmemiş ek fazla mesai ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili asıl davada, davacının davalı şirkette 01.05.2008- 19.01.2012 tarihleri arasında, davalı işyerinde temizlik elemanı olarak aralıksız çalıştığını, fazla mesaisinin ödenmediği için işten ayrıldığını, resmi bayram tatillerinde çalıştırılıp karşılığının ödenmediğini, iş akdini haklı feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiş, birleşen davada; davacı hakkında açılan davada alınan bilirkişi raporunda 9.312,61 TL işçilik alacağı olduğunun tespit edildiğini, ilk davada talep ettikleri 5.993,16 TL nin tenzili neticesinde bakiye 3.319,45 TL alacağın tahsili hususunda bu ek davayı açtıklarını ileri sürerek dosyanın 2013/137 Esas sayılı dosyasının birleştirilmesine, bakiye 3.319,45 TL nin ilk dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili asıl davada; zamanaşımı itirazında bulunduğunu, dava dilekçesinin içeriğinin gerçeği yansıtmadığını, işyerinde vardiya sistemi ile çalışıldığını, 1 saat yemek molası verildiği ve 15 dakikadan 2 kez çay ve dinlenme molası verildiğini,davacı iddialarını yazılı belge ile ispat etmesi gerektiğini, bordrolarda görüleceği üzere tatil günleri çalıştı ise karşılığı ödendiğini, 20.01.2012 tarihi 2007 yevmiye nolu ihtarname ile işe gelmeme haklı fesih nedenini bildirmesini istediklerini ancak bildirmediğini, iş akdini haklı nedenle feshettiklerini savunarak davanın reddini talep etmiş, birleşen davada; bilirkişi raporlarına itiraz edilmiş olduğunu, davacının alacakları konusunda nihai karar verilmediğini, bu nedenle davacının alacağı olmadığını, fark alacağının da söz konusu olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.

C) Bozma ilamı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak asıl ve birleşen davasının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 20/04/2016 Tarih ve 2015/1429 E., 2016/8845 K. sayılı ilamı ile; “....Somut olayda; davacı haftada 7 gün 08.00–18.00 ve 15.00–02.00 saatleri arasında dönüşümlü olarak 2 vardiya halinde çalıştığını iddia ederek fazla çalışma ücret talebinde bulunmuştur. Davacının fazla mesai alacakları tanık beyanlarına göre belirlenmiş ise de dosyaya ibraz edilen davacı tarafından imzalı 2008 Ağustos - 2012 Şubat tarihleri arasına ilişkin vardiya çizelgelerinde iş yerinde 3 lü vardiya sistemi ile çalışıldığı gözükmektedir. Dosya kapsamına göre davacı ve dinlenen davacı tanıklarının bu çizelgelerle ilgili herhangi bir beyanda bulunmadıkları anlaşılmaktadır. Mahkemece bu çizelgelerle ilgili değerlendirme yapılmadan sonuca gidilmiş olup bu kabul şekli eksik incelemeye dayanmaktadır. Mahkemece davacı tanıkları yeniden dinlenerek 3 lü vardiya sisteminde ne şekilde bir fazla mesai yapıldığı olgusu tereddütte mahal vermeyecek şekilde açıklattırılıp davacının fazla mesaisinin vardiya çizelgeleri bulunmayan dönem için tanık beyanlarına göre, çizelge bulunan dönem için ise yukarıda ki açıklamalar doğrultusunda elde edilecek sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken tüm süre için tanık beyanlarına göre hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Kabule göre, hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının gündüz vardiyasında 08.00 – 17.30 saatleri arasında 11,5 saat çalıştığının tespiti ile hesaplama yapılmış ise de belirtilen çalışma saat aralığı 9,5 saat olduğundan hatalı bilirkişi raporuna itibarla karar verilmiş olması da bozma nedenidir.” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulmuş, bozmadan sonra yapılan yargılama sonucunda davacı tanıkları tekrar dinlenmiş, bilirkişiden ek rapor alınmış ve davacının iş sözleşmesini çalışma koşulları ve hak ettiği bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle sona erdirdiği, ayda 6 saat fazla mesai yaptığı, davalının ek davada yaptığı zamanaşımı def"i dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, fazla mesai ücret alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı Kanundan daha önce yürürlükte bulunan 1475 sayılı Yasada ücret alacaklarıyla ilgili olarak özel bir zamanaşımı süresi öngörülmediği halde, 4857 sayılı İş Kanunun 32/8 maddesinde, işçi ücretinin beş yıllık özel bir zamanaşımı süresine tabi olduğu açıkça belirtilmiştir. Ancak bu Kanundan önce tazminat niteliğinde olmayan, ücret niteliği ağır basan işçilik alacakları ise 818 sayılı Borçlar Kanununun 126/1 maddesi uyarınca beş yıllık zamanaşımına tabidir. 01.06.2012 tarihinden sonra yürürlüğe giren 6098 Sayılı TBK.’un 147. Maddesi ise ücret gibi dönemsel nitelikte ödenen alacakların beş yıllık zamanaşımına tabi olacağını belirtmiştir.
Davacı 08.02.2012 tarihli asıl davada dava dilekçesinde 200,00 tl ve 30.04.2013 tarihli ıslah dilekçesinde 1.454,95 TL olmak üzere toplamda 1.654,95 TL fazla mesai alacağı; birleşen 26.05.2014 tarihli ek dava da ise 3.319,45 TL fazla mesai alacağı talep etmiş olup davalı vekili asıl davada ve birleşen davada ayrı ayrı zamanaşımı def’inde bulunmuş, mahkemece bozma sonrası alınan ek rapora göre ek dava tarihinde yapılan zamanaşımı itirazı dikkate alınarak ek dava tarihinden geriye doğru zamanaşımı süresi olan 5 yıl için fazla mesai alacağı hüküm altına alınmış, asıl dava tarihi itibariyle talep edilen ve zamanaşımına uğramayan fazla mesai ücret alacağı hesaba katılmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş, asıl dava ve ek dava tarihleri itibariyle ayrı ayrı zamanaşımı def"i dikkate alınarak asıl davada talep edilen fazla mesai alacağının zamanaşımına uğramadığı da gözetilerek ek davada talep edilen fazla mesai alacaklarının hesap edilerek, talep edilen miktarlarda dikkate alınarak fazla mesai alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığını belirleyerek sonuca gitmektir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.