Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8479 Esas 2019/17002 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Mağdur ...’ın temyiz sebeplerinin incelenmesinde,
Mağdurun, 27.03.2014 tarihli duruşmada sanıktan şikayetinden vazgeçtiği anlaşılmakla, şikayetten vazgeçen mağdurun katılma hakkının olmadığı, bu nedenle katılan sıfatını almayan mağdurun temyiz hakkı bulunmadığından, mağdurun temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2)Sanık ...’ın temyiz sebeplerinin incelenmesinde,
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)Sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilirken açıklanan hükümde, Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, mağdur, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilerek 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddelerine aykırı karar verilmesi,
b) Sanık hakkında CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle sanığın aynı yasanın 195/1. maddesine göre usulüne uygun meşruhatlı davetiye ile duruşmadan haberdar edilmeden CMK"nin 231/11. maddesi gereği hükmün açıklanmasına karar verilmesi suretiyle, CMK"nin 226. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
c) Mağdurun yaralanmasına ilişkin Gaziantep Bolu İzzet Baysal Devlet Hastanesinin 11.12.2013 tarihli pratisyen hekimce düzenlenmiş kesin raporunun mağdurda meydana gelen yaralanmalar dikkate alındığında hükme esas alınacak ölçüde yeterli olmaması nedeniyle, mağdurun tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne sevk edilerek, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerektiği gözetilmeden, yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.