Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5817 Esas 2019/8000 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5817
Karar No: 2019/8000
Karar Tarihi: 30.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5817 Esas 2019/8000 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilmiştir. Hükümlüye karşı verilen hüküm, temyiz edilmiş ve Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından onanmıştır. Daha sonra Uşak Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından uyarlama talebinde bulunulmuş, ancak bu talep reddedilmiş ve hüküm aynen infaz edilmiştir. Hükümlü, 04/07/2005 tarihinde temyiz etmiştir. Kararda, ceza kanunlarına dair çeşitli hükümler açıklanmıştır. 5252 sayılı Kanun'un 9/1. maddesi, 01.06.2005 tarihinden önce kesinleşmiş hükümlerle ilgili olarak 5237 sayılı TCK’nın lehe olan hükümlerinin derhal uygulanabileceği hallerde duruşma yapılmaksızın da karar verilebileceğini öngörmüştür. Ancak lehe olan yasanın belirlenmesi için takdir hakkının kullanılması gerekeceğinden duruşma açılıp uyarlama yargılaması yapılarak karar verilmesi gerekmektedir. Ayrıca, uyarlama yargılaması yapılırken infaz yasası hükümleri nazara alınmaksızın, önceki ve sonraki temel ceza kanunlarının ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmelidir. Bu sebeplerden dolay

2. Ceza Dairesi 2019/5817 E. , 2019/8000 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümlünün yüzüne karşı verilen 11.09.2002 tarihli hükmün, süresinde temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza dairesinin 27.12.2004 tarih, 2003/14311 e, 2004/14943 karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilerek kesinleştiği, Uşak Cumhuriyet Başsavcılığının daha sonra uyarlama talebinde bulunduğu, bu talebin dosya üzerinden incelenerek 17/06/2005 tarihinde reddine ve hükmün aynen infazına karar verildiği bu kararın 27/06/2005 tarihinde hükümlüye tebliği üzerine hükümlünün bu kararı 04/07/2005 tarihinde temyiz ettiği, buna göre temyiz incelemesinin bu karara ilişkin yapılması gerektiğinden bu karardan sonra verilen itirazın reddine ilişkin kararlar yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- 5252 sayılı Kanun"un 9/1. maddesi, 01.06.2005 tarihinden önce kesinleşmiş hükümlerle ilgili olarak 5237 sayılı TCK’nın lehe olan hükümlerinin derhal uygulanabileceği hallerde duruşma yapılmaksızın da karar verilebileceğini öngörmüşse de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.12.2005 gün ve 162/173 sayılı kararında açıklandığı gibi lehe olan yasanın belirlenmesi herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa veya sonraki yasa ile cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin hükümlerin uygulanması olanağı doğmuşsa yargılamasının duruşmalı yapılması zorunludur. Evrak üzerinde inceleme yapılabilmesi ise ancak belirtilen bu haller dışında söz konusu olabilecektir. Hükümlü hakkında lehe olan yasanın saptanabilmesi için takdir hakkının kullanılması gerekeceğinden duruşma açılıp uyarlama yargılaması yapılarak karar verilmesi gerekirken evrak üzerinde yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Uyarlama yargılaması yapılırken infaz yasası hükümleri nazara alınmaksızın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme karşısında, önceki ve sonraki temel ceza kanunlarının ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 30.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.