Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7932 Esas 2019/16394 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7932
Karar No: 2019/16394
Karar Tarihi: 19.12.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7932 Esas 2019/16394 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Sanığın mala zarar verme suçu nedeniyle verilen adli para cezasına temyiz mümkün olmadığı gerekçesiyle itirazı reddedildi. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarına ilişkin mahkumiyet kararları, Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan iptal kararları nedeniyle bozulmadı ve bu kararlar infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği belirtildi. Dosya ve duruşma tutanakları incelendikten sonra, temyiz nedenleri reddedildi ve yerel mahkeme kararları onaylandı. Mahkeme kararında, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı belirtildi. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararlarına da yer verildi.

(Kapatılan)17. Ceza Dairesi 2019/7932 E. , 2019/16394 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın asıl hükme yönelik temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ..."ın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçları yönünden verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 19/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.