Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8199 Esas 2019/16985 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8199
Karar No: 2019/16985
Karar Tarihi: 25.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8199 Esas 2019/16985 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın yokluğunda hükümlülüğüne karar verilmesi ve savunma hakkının kısıtlanması sebebiyle hükümde hata olduğu gerekçesiyle kararı bozdu. Ayrıca, hakaret iddialarında ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenmemesi sebebiyle sanık lehine TCK’nin 29. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği belirtildi. Son olarak, Anayasa Mahkemesi kararıyla bazı hükümlerin iptal edilmesi sebebiyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinin zorunluluk olduğu ifade edildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5271 sayılı CMK’nin 196. maddesi, TCK'nın 129/3 maddesi, TCK’nin 29. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/8199 E. , 2019/16985 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Duruşmalardan vareste tutulmasını istemeyen ve Uşak Açık Cezaevinde hükümlü olarak bulunan sanığın yokluğunda hükümlülüğüne karar verilmek suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
2) Sanık ve katılanın birbirlerine karşılıklı olarak hakaret ettiklerinin kabulü ile her ikisi hakkında TCK" nın 129/3 maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş olmasına rağmen ilk haksız hareketin kimden geldiğinin kararda tartışmasız bırakıldığı görülmekle; ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenmesi; CGK"nin 22.10.2002 tarih 2002/4-238 Esas ve 2002/367 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin tespit edilememesi durumunda sanık lehine TCK’nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.