MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 18.07.2012 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın davacılardan ... yönünden kabulü ile geri kalan davacılar yönünden ise karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 12.03.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacılar vekili, müvekkillerinden ...’in 213 ada 3 sayılı parselin; ...’un 213 ada 23 ve 31 sayılı parsellerin; ...’nin ise 213 ada 27 sayılı parselin maliki olduklarını ve bu taşınmazların anayola bağlantısının olmadığını belirterek davalılara ait 223 ada 55 parsel sayılı taşınmaz üzerinden geçit hakkı tesisini talep etmiştir.
Davalılardan ... ve ..., davanın reddini savunmuş; geri kalan davalılar ise, davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, davacılardan ... ve ... yönünden davadan feragat etmeleri nedeni ile karar verilmesine yer olmadığına ve davanın ... yönünden kabulü ile tapuda ... ili, İliç ilçesi, Sarıpınar Köyü 223 ada 55 parsel sayılı taşınmaz üzerinde Fen Bilirkişileri... ve ..."in 21/10/2013 tarihli raporundaki ekli krokide 6 nolu alternatif olarak belirtilen 140,93 m2 alan üzerinde, ... ili, İliç ilçesi, Sarıpınar Köyü, 213 ada 3 parsel sayılı taşınmaz lehine 4721 sayılı TMK’nın. 747.maddesi gereğince geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalılardan ... temyiz etmiştir.
1) Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalılardan ...’un aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2) Diğer temyiz itirazlarına gelindiğinde; gerekçeli karar tebligatı davalılardan ...’a 26.05.2014 tarihinde tebliğ edilmiş olup; bu davalı tarafından hükmün 26.03.2014’te süresinde temyiz edildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle mahkemece, hükmün kesinleştiğine dair konulan 30.12.2014 tarihli kesinleşme şerhi kaldırılarak yapılan temyiz incelemesinde, davacılar vekilinin müvekkilerinden davacılar ... ve ...’un yargılamanın karar oturumunda davadan feragat ettiğini bildirmiş olması sebebiyle mahkemece adı geçen davacılar yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi doğru görülmemiş ise de; bu husus, hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılardan ...’un temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm sonucunun 1. bendinde yer alan "karar verilmesine yer olmadığına" kelimelerinin hükümden çıkarılmasına yerine “davanın reddine” kelimelerinin yazılarak düzeltilmesine, hükmün değiştirilmiş ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.Başkan