Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7245 Esas 2019/7980 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7245
Karar No: 2019/7980
Karar Tarihi: 30.04.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7245 Esas 2019/7980 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi incelenmiştir. Temyiz istemi, usulüne uygun olmayan bir şekilde yapılmıştır ve reddedilmiştir. Ancak, sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm BOZULMUŞTUR. Kararda 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi gereği hırsızlık suçu oluştuğu belirtilmiş, ancak yanılgıya düşülerek aynı Kanun'un 142/1-e maddesi uygulanmıştır. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 142/1-e maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/7245 E. , 2019/7980 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilip, 24/04/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 20/05/2016 tarihinde temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz isteminin istem gibi REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Doğrudan sanık ...’ın MERNİS adresi ile aynı olan bilinen en son adresine Tebligat Kanunun 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliği işleminin geçersiz olduğu, bu nedenle sanığın öğrenme üzerine sunduğu 14/04/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre şikayetçiye ait koyunları ikametinin avlusuna kapattığı yerden çalan sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılması, her iki bentte öngörülen cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın hüküm tarihinde Eskişehir H Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; duruşmadan bağışık tutulmak istediğine dair bir talebi olmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 19/03/2015 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek mahkûmiyetine karar verilmesi suretiyle, CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.