13. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/18956 Karar No: 2017/6731 Karar Tarihi: 31.05.2017
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/18956 Esas 2017/6731 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Taraflar arasındaki alacak davası sonucunda 7. Asliye Hukuk Mahkemesi, davacının 17.134,95 TL alacağın kısmen kabulü ile 15.649,02 TL alacağın tahsiline karar verdi. Temyiz sonrası, davalının temyiz itirazları reddedildi ve davacının temyiz dilekçesi reddedildi. Miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddedilmesi gerektiği kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, HUMK'nın 427/2 maddesindeki temyiz sınırı 1.000.000.000 TL iken, 5236 sayılı yasayla birlikte 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL'ye çıkarıldığı ve bu kanun hükmünün esas alınması gerektiği belirtilmiştir.
13. Hukuk Dairesi 2015/18956 E. , 2017/6731 K.
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile ... Turz. Temz. Gıd. Ve Taş. AŞ vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 7. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 29.12.2014 gün ve 2014/175-637 sayılı hükmün taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu. KARAR Davacı, 17.134,95TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece, 29.12.2014 tarihinde davanın kısmen kabulü ile 15.649,02TL alacağın tahsiline karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2-Davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nın 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19.maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL ye çıkarılmıştır. Anılan yasanın derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nın 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, aşağıda dökümü yazılı 509,08 TL kalan harcın davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde davacıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 31/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.