Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/2141 Esas 2019/7974 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2141
Karar No: 2019/7974
Karar Tarihi: 30.04.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/2141 Esas 2019/7974 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve kamu malına zarar verme suçlarından sanığı mahkum etti. Ancak kararda, sanık hakkında verilen cezaların infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği belirtildi. Ayrıca, kararda sanığın suç işlediği dönemde bozuk para ve çikolata çalmış olması nedeniyle hırsızlık suçu için 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediği tartışılmadan karar verildiği belirtildi. Sanık hakkında verilen erteleme kararının yeterli gerekçeyle verilmediği, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler gibi faktörlerin dikkate alınmadığı için hukuka uygun olmadığı da belirtildi. Kararda, sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükümlerin bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53., 51/1.(a) ve 50/1. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2018/2141 E. , 2019/7974 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın suç tarihinde müştekinin beyanına göre yaklaşık 20 TL bozuk para ve bir kaç bisküvi ile çikolatayı çalması şeklinde gerçekleşen olayda sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediği tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Adli sicil kaydında yer alan mahkumiyetlerin suç tarihinden sonra işlendiğinin anlaşılması karşısında, TCK"nın 51/1. maddesinin (a) bendine göre tayin olunan cezanın ertelenmesine yasal engel bulunmadığı belirlenen sanık hakkında, ertelemeye yer olmadığına karar verilirken; "sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlığını" irdeleyen yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerektiği gözetilmeden, ""...sanığın daha evvel 3 ayı aşan hapis cezasına mahkum olduğu ve sabıkası nedeniyle bir daha suç işlemeyeceği yönünde mahkememizde olumlu kanaat oluşmadığından..."" şeklinde dosya içeriğine uygun olmayan gerekçeyle erteleme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- 5237 sayılı TCK’nın 50/1. maddesi gereğince sanığın, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınıp, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve kamu malına zarar verme suçlarından hükmolunan kısa süreli hapis cezalarının aynı maddede sayılan seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken, “...sanığın daha evvel 3 ayı aşan hapis cezasına mahkum olduğu ve sabıkası nedeniyle bir daha suç işlemeyeceği yönünde mahkememizde olumlu kanaat oluşmadığından...” şeklinde yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle iş yeri dokunulmazlığını bozma ve kamu malına zarar verme suçları yönünden aynı Kanun"un 50. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.