5607 sayılı Yasanın muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12739 Esas 2021/3585 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12739
Karar No: 2021/3585
Karar Tarihi: 09.03.2021

5607 sayılı Yasanın muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12739 Esas 2021/3585 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık evinde yapılan aramada kaçak sigara ve içki bulundurduğu suçlamasıyla yargılanmıştır. Sanığın savunmasında sigara ve içkilerin kendisine emanet olarak bırakıldığını iddia etmesine rağmen, bulunan miktarın kişisel kullanım kapsamını aştığına ve ticari amaçla bulundurduğuna karar verilmiştir. Dosyada kesin ve inandırıcı delil olmamasına rağmen, mahkumiyetine karar verilmiştir.
Kararda, sonrasında yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasa'nın hükümleri de değerlendirilmiştir. Bu nedenle, yasal koşulların oluşup oluşmadığının saptanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, kanun maddelerinin detaylı açıklamaları istenmiştir. Söz konusu kanun maddeleri şunlardır: 5607 sayılı Yasa'nın muhalefet suçu, 3/22. maddesi, 5/2. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 63. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.

7. Ceza Dairesi 2018/12739 E. , 2021/3585 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasanın muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Olay tutanağı ve dosya kapsamına göre, sanığın evinde yapılan aramada toplam 180 paket kaçak sigara ile 1 lt hacimli 5 şişe içkinin ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın aşamalarda değişmeyen savunmasında sigara ve içkileri tanıdığı ve ismini verdiği kişinin emanet olarak bıraktığını beyan etmesi, ele geçen sigara ve içkinin miktar itibariyle kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında ve tüm dosya kapsamına göre sanığın kaçak sigara ve içkileri ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre ise;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.