Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3299 Esas 2019/12475 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3299
Karar No: 2019/12475
Karar Tarihi: 16.09.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3299 Esas 2019/12475 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, asliye ceza mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında sanığa beraat kararı vermiştir. Ancak sanığın avukatı tarafından temsil edildiği için, maktu vekalet ücretine hükmedilmemesi nedeniyle karar temyiz edilmiştir. Yapılan inceleme sonucunda, sanığın avukatı aracılığıyla temsil edildiği için, avukatlık asgari ücret tarifesine göre maktu vekalet ücretinin sanığa ödenmesine karar verilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise 5320 sayılı yasa ve 1412 sayılı CMUK'un 322. Maddesidir.

13. Ceza Dairesi 2019/3299 E. , 2019/12475 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin, temyiz talebinin vekalet ücreti ile sınırlı olarak yapıldığı anlaşılmakla, temyiz incelemesinde,
Beraat kararı verildiği halde kendisini avukat ile temsil ettiren sanık lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından katılan lehine dilekçe ücretine hükmedilmesine ilişkin bölüm çıkartılarak, sanığın mahkumiyetine karar verilen bölümden hemen sonra gelmek üzere “Sanık kendisini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. madde ve fıkrası uyarınca 1.500,00 TL maktu vekâlet ücretinin sanığa ödenmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.