Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16696 Esas 2019/9366 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16696
Karar No: 2019/9366
Karar Tarihi: 12.12.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16696 Esas 2019/9366 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın daha önce verilen cezasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili olarak yapılan değerlendirmede, sanığın usulüne uygun şekilde tebliğ edilmemiş bir karar nedeniyle cezanın infazının durdurulduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının yasaya aykırı olduğuna karar verilmiştir. Mahkeme kararı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uyarınca verilmiştir. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında da gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır.

11. Ceza Dairesi 2017/16696 E. , 2019/9366 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde olaşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkemece tekerrüre esas alınan Ankara 21. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27.10.2011 tarih, 2010/17780 Esas ve 2011/595 Karar sayılı ilamında; sanığa verilen 1 yıl 15 gün hapis cezasının 20.12.2011 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği ancak gerekçeli kararın sanığa usulüne uygun şekilde tebliğ edilmediğinden bahisle 10.05.2012 tarihli ek karar ile infazın durdurulmasına karar verildiği, söz konusu ilamın 28.05.2015 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından; tekerrüre esas sabıkası bulunmayan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından tekerrüre ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.