Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/7912 Esas 2021/12 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını bozma, tehdit
HÜKÜMLER : Konut dokunulmazlığını bozma ve tehdit suçlarından mahkumiyet, mala zarar verme suçundan istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükmün temyizi kabil olup olmadığı ön sorun olarak incelenmiştir.
İptal ve kanun değişikliğinden önce 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesinin 2. fıkrasının d) bendinde;
"İlk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları" temyiz edilemez düzenlemesi mevcuttu.
Anayasa Mahkemesi"nin 15.02.2019 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 2018/71-118 esas ve sayılı iptal kararı ile bu bent hükmü özetle, adil yargılanma hakkının alt başlıklarından olan ... kanun yoluna başvurma hakkının kullanılmasını engellediği gerekçesiyle Anayasa"nın 36/1. maddesine aykırı bulunmuş ve iptal edilmiştir.
İptal kararı üzerine, 28.02.2019 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun ile mezkûr bent aşağıdaki biçimde yeniden düzenlenmiştir.
"(Anayasa Mahkemesinin 27/12/2018 tarihli ve E.: 2018/71 K.: 2018/118 sayılı Kararı ile İptal; Yeniden Düzenleme:20/2/2019-7165/7 md.) İlk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272 nci maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları," ... temyiz edilemez.
Anayasa Mahkemesi"nin iptal kararları da, muhakeme usulüne dair kanun hükümlerinde yapılan değişiklikler de geçmişe yürümez. Bu itibarla bir kararın temyizi kabil olup olmadığını, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan kurallar çerçevesinde değerlendirme yapmak suretiyle, belirlemek gerekir.Söz gelimi, buluntu malda temellük iddiasından sanık hakkında açılan bir davada ilk derece mahkemesi beraat kararı vermiş, bu kararın istinaf edilmesi üzerine de BAM ceza dairesi 2 ay hapis cezası veya doğrudan (25 gün karşılığı) 500 lira adli para cezasına mahkûmiyet kararı vermişse, BAM ceza dairesinin karar verdiği tarihe göre verilen bu kararın temyizi kabil olup olmadığını belirlemek gerekir.
BAM ceza dairesinin kararı 15.02.2019 öncesinde ise, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan CMK m. 286(2)-d de düzenlenen istisnai hâl nedeniyle belirtilen cezaları içeren bu hükümlerin temyizi kabil değildir.
Buna mukabil BAM ceza dairesi, 15.02.2019 ilâ 27.02.2019 arasındaki günlerde (AYM"nin iptal kararı sonrasında yasal düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar 13 günlük bir yasal boşluk oluşmuş ...) değil hapis cezası, kesin nitelikte (örneğin; doğrudan 25 gün karşılığı 500 lira) adli para cezasına dahi hükmetmiş olsa bile, bu hükümlerin temyizi kâbildir.
BAM ceza dairesinin 28.02.2019 ve sonrasında verdiği mahkumiyet kararı, CMK"nın 7165 sayılı Kanunla değişik 286(2)-d ve aynı Kanun"un 272(3). maddelerinde belirlenen istinafta kesinlik sınırında olan bir mahkûmiyet hükmü ise, yukarıdaki örnek üzerinden açıklamaya devam edilecek olursa, kesin nitelikte (örneğin; doğrudan 25 gün karşılığı 500 lira) para cezası, temyiz edilemez, buna mukabil 2 ay hapis cezası, temyiz edilebilir.
Temyiz davasına konu suçların temas ettiği TCK.’nın 116/1. ve 106/1. maddelerinde 6 aydan 2 yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup her iki suç da uzlaşma kapsamındadır ancak taraflar arasında uzlaşma gerçekleşmemiştir.
Bu açıklamalardan sonra somut olaylar değerlendirildiğinde; karar tarihi olan 12/02/2020 itibariyle ilk defa bölge adliye mahkemesi tarafından verilen ve hapisten çevrili adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi kabil olduğu değerlendirilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi’nin 9. Ceza Dairesi’nin 12/02/2020 tarih, 2019/210 Esas ve 2020/402 Karar sayılı kararı, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı ve katılan sanık vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf mahkemesinin mahkumiyet kararları hukuka uygun bulunduğundan, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 18/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.