Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8204 Esas 2020/6871 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre, taksirle yaralama suçunun zarar suçu, TCK"nın 179/3. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun tehlike suçu olması, her iki suçun birlikte işlendiği hallerde, sanığın hangi suç nedeniyle cezalandırılacağı belirlenirken, anılan suçlar için kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu-tehlike suçu olmaları kriterinin esas alınması gerektiği, buna göre, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu durumlarda sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi, şikayetten vazgeçme veya uzlaşma nedeniyle taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı durumlarda ise sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiğinin kabul edilmesi karşısında, somut olayda sanığın 1,37 promil alkollü olarak sevk ettiği araçla direksiyon hakimiyetini kaybedip yoldan çıkarak araçta yolcu olarak bulunan mağdurların yaralanmasına sebebiyet vermek biçimindeki sanığın bilinçli taksirle yaralama eyleminin CMK"nın 253/1-b-2. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, sanık ve mağdurlar ... ve Çağlar’ın uzlaşmak istediğini beyan etmelerine rağmen şikayetçi olmayan mağdur ...’e uzlaşma hususu sorulmadan dava açıldığı kovuşturma aşamasında da aynı Kanunun 254. maddesi uyarınca bu eksikliğinin giderilmediği anlaşılmakla, mahkemece CMK"nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. madde hükümleri uygulanmak suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, uzlaşma işlemleri tamamlanmadan yargılamaya devamla, taksirle yaralama suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması;
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 08/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.