Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/4323 Esas 2019/7940 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4323
Karar No: 2019/7940
Karar Tarihi: 30.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/4323 Esas 2019/7940 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyete karar vermiştir. Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereği, ilk olarak bilinen en son adres esas alınarak tebligat çıkarılmalıdır. Tebligat bila tebliğ iade edilirse, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. İlgili katılanın bildirdiği son adresine tebligat yapılamadığı için, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca MERNİS şerhli olarak adres kayıt sistemindeki adrese tebligat yapılması gerektiği açıklanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2, 23/1...8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2018/4323 E. , 2019/7940 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1...8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği, katılan ..."ın duruşmada bildirdiği son adrese yokluğunda verilen gerekçeli kararın tebliğe çıkartıldığı, bilinen son adresine gönderilen tebligatın iade gelmesinden sonra Tebligat Kanunun 21/2. maddesi uyarınca MERNİS şerhli olarak adres kayıt sistemindeki adrese tebligat yapılacağı gözetilmeksizin katılanın iade edilen adresine Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebligat çıkartıldığı ve bu nedenle de tebligatın usulsüz olduğu, usulüne uygun olarak (öncelikle adı geçen katılanın bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belge ve sunarsa temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 30/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.