19. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5628 Karar No: 2020/9592 Karar Tarihi: 02.07.2020
5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/5628 Esas 2020/9592 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın 5607 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine ilişkin temyiz istemlerinin reddedilmesine karar verdi. Ancak, sanığın ölümünden sonra hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle hüküm bozuldu ve dosya mahkemesine gönderildi. Mahkeme kararında 5237 sayılı TCK’nin 206. maddesi ve 5607 sayılı Kanun’a aykırılık suçu yer aldı. Hüküm kesin nitelikte olduğu için sanığın direk hükmolunan adlî para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmüne karşı istinaf veya temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtildi.
19. Ceza Dairesi 2019/5628 E. , 2020/9592 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: 1- 5237 sayılı TCK’nin 206. maddesine aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerine ilişkin incelemede, 14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, sanığın temyiz taleplerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK"nin 317.maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak, REDDİNE, 2- 5607 Sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan hükme yöneliktemyiz istemlerine ilişkin incelemede, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. UYAP aracılığıyla elektronik ortamda MERNİS sisteminden alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanığın hükümden sonra 17/01/2015 tarihinde vefat ettiği anlaşıldığından, sanığın hukuki durumunun mahkemesince yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca hükmün sair yönleri incelenmeksizin tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 02/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.