Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - konut dokunulmazlığının ihlali iki kez - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/5293 Esas 2018/5405 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali (iki kez), tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tehdit suçundan kurulan hükümde uygulama maddesinin 106/1 yerine 116/1, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde suç tarihinin 18.12.2006 yerine 18.10.2006 olarak yazılması ve gerekçeli karar başlığında 28.12.2006 günü işlenen suçların tarihine yer verilmemesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hataları kabul edilmiştir.
Sanık hakkında 18.12.2006 tarihli kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve 28.12.2006 tarihli tehdit suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin eleştiriler dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan (iki kez) kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanığın daha önceden birlikte yaşayıp ayrıldığı katılanla arkadaşlığını devam ettirebilmek için bir suç işleme kararının icrası kapsamında 18.12.2006 ve 28.12.2006 tarihlerinde konut dokunulmazlığının ihlali suçlarını işlediği tüm dosya içeriğinden anlaşılmakla, eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 116/1, 116/4, 43. maddelerine göre cezalandırılması yerine müsnet suçtan iki kez mahkumiyetine karar verilmesi neticesinde fazla ceza tayini;
Hükümlerden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 324/4. maddesinde yer alan, ""Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir "" hükmü gereği yargılama gideri olan 8 TL"nın devlet hazinesine yüklenmesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde sanıktan tahsiline hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.