Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/658 Esas 2020/1439 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, 353 sayılı Kanun’un 20/1 maddesinin sanığın askerlik hizmetinden önce işlemiş olduğu suçla ilgili olduğu, sanığın savunmasında, suç tarihinden önce, 02/12/2013 tarihinde askerlik hizmetine başladığını beyan etmesi karşısında tebliğnamedeki 1 numaralı bozma istemine katılınmayarak, yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1) Sanık hakkında hükmedilen hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, uygulama maddeleri olarak TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddelerinin gösterilmesi gerekirken, TCK’nın 52/2. maddesi gösterilmeyerek, CMK"nın 232/6. maddesine aykırı olarak uygulama maddesinin eksik gösterilmesi,
2) 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları, hükmün 2 numaralı paragrafındaki “50/1-a” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve 52/2” ibaresinin eklenmesi ve hükmün 3 numaralı paragrafından ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.