MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, resmi tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının 05.10.2009-26.01.2013 tarihleri arasında davalı şirket bünyesinde depo sorumlusu olarak çalıştığını, iş akdinin 26.01.2013 tarihinde işveren tarafından bildirimsiz ve sebepsiz olarak sona erdirildiğini, mesai saatlerinin hafta içi 08.00-20.00 arasında olmasına rağmen her gün 1-2 saat fazla çalıştığını, tüm resmi tatillerde tam gün çalıştırıldığını, kullanılmayan yıllık izinlerinin ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek;kıdem tazminatı ,ihbar tazminatı, fazla çalışma ücret alacağı, resmi tatil ücret alacağı ve yıllık ücretli izin alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davaya konu alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının 05.10.12009-26.01.2013 tarihleri arasında depo elemanı olarak çalıştığını, davacının kendisiyle hiçbir alakası olmayan kavga olayından dolayı kendi isteğiyle işten ayrıldığını, davacının işe gelmemesinin hiçbir haklı nedeninin olmadığını, bu nedenlerle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacağını, iş yerinde fazla çalışma yapılmadığı gibi tatil günlerinde de çalışmanın olmadığını, yıllık izinlerini kullandığını, davacının ve diğer tüm çalışanların fazla çalışması, tatil ve bayram çalışması olduğunda bordrolara yansıtılarak hak ettikleri ödemelerin yapıldığını savunarak,davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle; ... kayıtları,davacıya ait sigorta hizmet cetveli çerçevesinde dava ve cevap dilekçesinden, celp olunan işçi özlük dosyasının incelenmesinden, tanık beyanlarından, aldırılan bilirkişi raporundan, bordrolar, puantaj kayıtları değerlendirilmesinde; davacının 05/10/2009-26/01/2013 tarihleri arasında davalı şirket bünyesinde depo sorumlusu olarak çalıştığı iş akdinin 26/01/2013 tarihinde işveren tarafından bildirimsiz ve tazminatsız olarak feshedildiğini, davalı tarafın davacının işe gelmediğine dair tuttuğu tutanakların inandırıcı olmadığı, davacıya bunun tebliğinin yapılmadığı gibi savunmasının da alınmadığı, günümüz ekonomik koşullarından işçinin işe gelmesinin hayatın olağan akışına ters düştüğü gibi işveren tarafından tek taraflı olarak tutanak düzenlenebileceği, bu itibarla iş verenin işçinin iş akdini haklı feshettiği hususunun kanıtlayamadığı, işten ayrılış tarihindeki aylığının asgari ücret olduğunu, aynı gerekçe ile ihbar tazminatının da işverenin ödemesi gerektiği, davacının yıllık ücretli izinlerinin iş veren tarafından tamamen kullandırıldığı hususunun kanıtlanamadığı, sadece davacının 2011 ve 2012 yıllarında 14 günden toplam 28 gün yıllık izin kullandığına dair imzalı defter örneğinin ibraz edildiği ve bakiye 14 gün için yıllık ücretli izin alacağının hesaplanması gerektiği, davacı taraf fazla mesai talebinden vazgeçmiş olmakla buna yönelik talebin reddinin gerektiğini, yine davacının bu ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının mevcut olduğu, yıl içindeki milli bayramlarda ilave ücret ödenmeden çalıştırıldığı gibi 8 gün olan dini bayramların toplam 3 gününde çalışmış olduğu anlaşıldığından davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında yıllık izin ücretli alacağının hesabı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut uyuşmazlıkta mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda dosya içerisinde bulunan 2010 yılına ait imzalı izin talep formunun, yıllık ücretli izin alacağının hesabında dikkate alınmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece davacı asil isticvap edilerek bu yıllık izin talep formunun sorularak değerlendirilmesi ve buna göre yıllık ücretli izin alacağının hüküm altına alınması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.03.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.