MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, asgari geçim indirimi alacağı, milli tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalıya ait iş yerinde 08.06.2007 tarihinde Gıda Satış Pazarlama temsilcisi olarak çalışmaya başladığını, iş akdinin davalı tarafından 13.01.2014 tarihinde haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, milli tatil ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı işçinin 24.09.2007 tarihinde işe başlayıp 30.01.2014 tarihine kadar çalıştığını, bu tarihte iş akdinin "14.04.2014 tarihinde davacının izni ve mazereti olmadan işyerini terk edip bir daha gelmemesi" sebebiyle haklı nedenle feshedildiğini, davacının satış pazarlama işinde olup dışarıda çalıştığını ve işyeri dışında ne kadar süre çalışıp ne yaptığının davalı işveren tarafından bilinemeyeceğinden dolayı fazla mesai talebinin yersiz olduğunu ve bunun davacı tarafından ispatlanması gerektiğini, davacının fazla mesai, yıllık ücretli izin ve hafta tatili gibi alacaklarına zamanaşımı yönünden itiraz ettiklerini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle; SGK kayıtları, toplanan delillerin değerlendirilmesinde; davacıya ait sigorta hizmet cetveli çerçevesinde davacının davalıya ait işyerinde SGK kayıtlarına itibar edilerek 08/06/2007 - 13/01/2014 tarihleri arasında 6 yıl 7 ay 6 gün süre ile, emsal ücret araştırması, tanık anlatımları ve diğer belgelere göre net 2.036,71 TL ücret ile çalıştığı, iş akdinin davacının SSK bildirimlerinin tam gösterilmesi talebinin kabul edilmemesi üzerine haklı nedenle feshedildiği, davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, ihbar tazminatının şartlarının oluşmadığının anlaşıldığı, fazla çalışma iddiasının işçinin, fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini ise davalı iş verenliğin kanıtlaması gerektiği, dosyaya puantaj cetveli, mesai saati çizelgesi, banka kayıtları sunulmadığından, tanık beyanlarına itibarla, buna göre davacının haftalık yasal 45 saatlik çalışma süresini aşan 9 saat fazla çalışma yaptığı, davalı işverenlikçe davacının fazla çalışmasının karşılığının ödendiğinin ispatlanamadığı ,davacı iddiasını destekleyen tanık anlatımlarından davacının dini bayramlarda ve yılbaşı gününde çalışmadığı, resmi bayramlarda çalıştığı ve bu çalışmalarının karşılığının ödendiğinin davalı iş verenlikçe kanıtlanamadığı, davacının asgari geçim indirimi ücret talebinde bulunduğu, bordrolar incelendiğinde 2010,2011 ve 2012 yılları için asgari geçim indirimi tutarlarının ödendiğinin imzalı ücret bordrolarından anlaşıldığı, 2013 yılında kısmen ödeme yapıldığı, bordrolarda gözükmeyen dönemlere ilişkin davacının talebinin yerinde olduğu, bir işçinin tüm çalışma süresi boyunca aynı şekilde fazla mesai yapması ve bayram tatillerinde çalışması, hayatın olağan akışına uygun bulunmadığından her iki alacak kaleminde takdire %40 oranında hakkaniyet indirimi uygulanması suretiyle, zamanaşımı itirazı hesaplamalarda dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilerek hüküm kurulmuştur.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm,davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta mahkemece reddedilen ihbar tazminatı miktarı 2.000,00 TL olup; A.AÜ.T"nin 13/2 maddesi gereğince hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.ÜT gereğince maktu 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken mahkemece nispi vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 11. paragrafının çıkartılarak, yerine; “ –31.12.2014 tarihli AAÜT"nin 13/2 maddesi uyarınca davalıya takdir edilen 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderlerinin temyiz edenlere yükletilmesine, 13.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.