Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Ceyhan 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nce verilen 02/04/2015 tarihli 2015/27 esas ve 2015/71 karar sayılı kararının sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerinde Dairemizce yapılan incelemesinde 02/03/2016 tarihli 2015/15789 esas ve 2016/1248 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 08/04/2016 tarihli yazıları ile Dairemiz kararına yapılan itirazı sonucu Dairemizce 27/04/2016 tarihli 2016/1398 esas ve 2016/2591 karar sayılı karar ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"ının itirazı yerinde görülmeyerek dosyanın itirazın incelenmesi için Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesine karar verildiği, Yargıtay Ceza Kurulu"nun 21/02/2017 tarihli 2016/20-836 esas ve 2017/81 karar sayılı kararı ile Dairemizin 02/03/2016 tarihli2015/15789 esas ve 2016/1248 karar sayılı kararın kaldırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın tekerrür oluşturan ve Sakarya 4. Sulh Ceza Mahkemesi"nce 12/03/2014 tarihinde, 2013/880 esas ve 2014/212 karar sayılı ilamı ile verilen “10 ay hapis cezası", kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olup; sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 6545 sayılı Kanunla değişik 191. maddesinde düzenlenmesi ve koşullarının oluşması durumunda, "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" ve “davanın düşmesi” seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınmasına olanak bulunmayan cezasının tekerrüre esas alınması,
2-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, ancak, bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1-Tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine, “Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/213 esas ve 2014/566 karar sayılı ilamı ile nitelikli hırsızlık suçundan hükmolunan 2 yıl 1 ay hapis cezası nedeniyle, sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 58. maddesinin 6 ve 7. fıkraları gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına; ancak sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Sakarya 4. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2013/880 esas ve 2014/212 karar sayılı ilamı ile hükmolunan 10 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine” yazılması
2-TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "Sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, hükmolunan hapis cezasının süresi ile tutuklama tarihine göre, sanığın salıverilme isteğinin reddine 30.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.