Taraflar arasındaki “Kamulaştırma bedelinin tespiti ve tescil” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Afşin 1. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 05.04.2011 gün ve 2009/581 E., 2011/794 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekillerince istenilmesi üzerine, Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 17.11.2011 gün, 2011/9971E., 2011/11532 K. sayılı ilamı ile;
(…Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Kamulaştırma Yasası"nın 27. maddesi gereğince acele elkoyma dosyasında alınan rapora göre taşınmaz üzerinde dört adet birer katlı toprak kerpiç yapı, iki adet birer katlı betonarme yapı, üç adet ahır, bir adet yapı temeli ile beş adet su kuyusu bulunduğu, mahkemece tespit ve tescil davasında yapılan keşif sonucu alınan 02.12.2009 günlü bilirkişi raporunda acele elkoyma dosyasında sözü edilen yapıların ve kalıntılarının yerinde saptandığı, fen bilirkişisinin 17.03.2010 tarihli raporu ile krokisinde gösterilen yapıların sadece dava dışı H. G. ile Y.A."a ait yapılar olup, taşınmazda başka yapıların da bulunduğunu bildirdiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla davaya konu taşınmaz üzerinde acele elkoyma davası keşif tarihi (01.12.2008) itibariyle fiilen mevcut olduğu bilirkişi raporu ile saptanan yapılar dikkate alınarak hesaplama yapılması gerekirken, yıkılmış yapı kalıntılarının bulunduğu ileri sürülerek, sadece dava dışı kişilerce 01.04.2009 tarihinde Afşin Sulh Hukuk Mahkemesinin 2009/42 D.İş sayılı dosyası ile yaptırılan tespit dosyasındaki iki adet kerpiç ev, iki adet ahır, iki adet kuyu ve taş temel duvarından ibaret yapıları hesaplamaya dâhil eden, diğer yapılarla ilgili herhangi bir değerlendirme yapılmayan ek rapora itibarla hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir...)
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalılar ve dâhili davalı vekilleri
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, 4650 sayılı Yasa ile değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesi uyarınca kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın idare adına tescili istemine ilişkindir.
Davacı vekili, davalıya ait ..İlçesi, ... Kasabasında bulunan 365 parsel sayılı taşınmazın Afşin – Elbistan B Termik santrali Çöllolar kömür sahası, santrale kömür besleme ve atıklarının alınacağı bölge, güney ve kuzey dış döküm sahası ve yolları için kamulaştırıldığını, kamulaştırma kanununun 8. maddesi uyarınca dava konusu taşınmazın anlaşma yoluyla satın alınması için gerekli tüm işlemlerin yapıldığını, ancak, netice alınamadığını ileri sürerek, kamulaştırma bedelinin tespiti ile taşınmazın müvekkili adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar İ.S., E. D., F.S., K.O., H. K., M.Ç. ve S. . vekili, Sulh Hukuk Mahkemesinde bedel yönünden tespit yaptırdıklarını, bu hususların nazara alınmasını, dâhili davalı Y. B.S. vekili de usulüne uygun bedel tespiti yapılmasını istemiştir.
Mahkemece, bilirkişi kurulu raporu esas alınmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş; taraf vekillerinin temyizi üzerine, Özel Dairece yukarıda başlıkta yer alan gerekçeler ile karar bozulmuştur.
Yerel Mahkemece, önceki karardaki gerekçeler genişletilmek suretiyle direnme kararı verilmiş, direnme kararı davalılar ve dâhili davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık, kamulaştırma bedeli saptanırken, dava konusu taşınmaz üzerinde acele elkoyma davası keşif tarihi itibariyle fiilen mevcut bulunan yapıların tamamı dikkate alınarak değerlendirme yapılıp yapılmadığı noktasında toplanmaktadır.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalılar ve dâhili davalı vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Dairenin bozma kararında açıklanan nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, aynı kanunun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 13.03.2013 gününde yapılan görüşmede oybirliği ile karar verildi.
