Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/5494 Esas 2017/974 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5494
Karar No: 2017/974
Karar Tarihi: 08.02.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/5494 Esas 2017/974 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve temyiz edilen ceza mahkumiyeti kararı incelenmiştir. Yaralama suçundan kurulan hüküm kesinleşmiş olduğundan temyiz kabiliyeti bulunmadığından katılanın temyiz istemi reddedilmiştir. Sanığın cezası hesap hatası nedeniyle fazla tayin edilmiş, savunması talimat yoluyla alınmış, cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle savunması yargılamayı yapan mahkemece alınması gerekmektedir ve bazı kanun maddelerindeki iptal nedeniyle sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Bu nedenlerle karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Yasa, 26. madde
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun, geçici 2. madde
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 53. maddeler
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 196/2. madde
- Anayasa Mahkemesi kararı, 2014/140 esas- 2015/85 karar sayısı

3. Ceza Dairesi 2016/5494 E. , 2017/974 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında katılan sanık ...’i yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin olunan cezanın karar tarihindeki miktar ve türüne, 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26.maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca hüküm kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, katılan sanık ..."in temyiz isteminin 5320 sayılı yasanın 8/1.maddesi gözetilerek CMUK 317. maddesi gereğince REDDİNE;
2) Katılan sanık ... hakkında sanık ...’i yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
a) Sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddesinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle, savunmasının yargılamayı yapan mahkemece alınması gerektiği gözetilmeyerek, savunmasının talimat yoluyla aldırılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine aykırı davranılması,
b) Sanık hakkında, 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine, hesap hatası ile 3 yıl 9 ay hapis cezası belirlenerek fazla ceza tayini,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; 08.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.