Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/1019 Esas 2020/4656 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1019
Karar No: 2020/4656
Karar Tarihi: 30.09.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/1019 Esas 2020/4656 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmesiyle ilgili olarak yapılan istinaf başvurusunu reddetti. Temyiz talebinin reddi nedenleri olmadığı için kararın esasına geçildi. Mahkeme, sanığın cezasının indirilmesi hatası olduğunu belirtti ve yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığını, delillerin hukuka uygun elde edildiğini, iddia ve savunmaların eksiksiz sergilendiğini, suçun doğru şekilde nitelendirildiğini ve yasal yaptırımların uygulandığını vurguladı. Temyiz davası esastan reddedilerek hüküm onandı ve dosya Adana 12. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi.

Kanun Maddeleri:
- TCK 314/2
- 3713 sayılı Kanunun 5/1
- TCK 62
- TCK 53/1-2-3
- TCK 58/9
- TCK 63
- CMK 299/1
- CMK 302/1
- 5271 sayılı Kanunun 304. Maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 61. Maddesi

16. Ceza Dairesi 2020/1019 E. , 2020/4656 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62,
53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri gereği kurulan
mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf başvurusunun
düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 61. maddesine göre cezanın duruşma açmaksızın indirilmesini öngören herhangi bir yasal düzenleme bulunmadığı, buna rağmen Bölge Adliye Mahkemesi ceza dairesinin kanun maddesine yanlış anlam yükleyerek duruşma açmaksızın evrak üzerinden İlk Derece Mahkemesince belirlenen hapis cezasını kaldırarak usule aykırı olacak şekilde sanığın cezasından indirim yapması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılamamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Adana 12. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.