Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/13249 Esas 2020/9251 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13249
Karar No: 2020/9251
Karar Tarihi: 08.07.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/13249 Esas 2020/9251 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hakaret suçundan beraat kararı verirken tehdit suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak hakaret suçu için şikayetin geri çekilmesi nedeniyle davanın düşmesi gerektiği halde beraat kararı verilmesi hatalıdır. Ayrıca, tehdit suçu için uzlaştırma işlemi yapılması ve sanığın hukuki durumunun buna göre belirlenmesi gerekmektedir. Tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı ve Anayasa Mahkemesi’nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının uygulanması gerektiği belirtilerek, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
İlgili Kanun Maddeleri:
- CMK 223/8
- 5271 sayılı CMK 253
- TCK 106/1
- TCK 58/4
- TCK 53
- 1412 sayılı CMUK 321

4. Ceza Dairesi 2016/13249 E. , 2020/9251 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
A-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmü ile tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
1-Hakaret suçu yönünden;
Mağdurun yargılama aşamasında şikayetinden vazgeçmesi ve sanığın da şikayetten vazgeçmeyi kabul etmesi karşısında, kovuşturma şartı olan “şikayet” koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle açılan davanın CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesi yerine, kovuşturmaya devamla beraat kararı verilmesi,
2-Tehdit suçu yönünden;
a-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b-Kabule göre de;
1-Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğünün taksirli suça ilişkin olması karşısında, TCK"nın 58/4 maddesi uyarınca kasıtlı suçlarla taksirli suçlar arasında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.