2. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5164 Karar No: 2019/7894 Karar Tarihi: 30.04.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5164 Esas 2019/7894 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2018/5164 E. , 2019/7894 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; A- O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesinde; 06/10/2015 tarihli hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen bir aylık temyiz süresi geçtikten sonra, 12/11/2015 günü temyiz eden o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteğinin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince REDDİNE, B- Sanıklar ... ve ...’ın temyiz istemlerinin incelenmesinde; 18/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 63 üncü maddesi ile değişik TCK"nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından, sanık ...’nün tutuklulukta geçirdiği sürenin TCK’nın 63. maddesi gereğince tayin olunan cezadan mahsubunun infaz sırasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemişse de, anılan maddede belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olup TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve sanık ... hakkında, tekerrüre esas alınan Isparta 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/51 Esas, 2014/420 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle yapılacak uyarlama yargılaması sonucuna göre tekerrüre esas alınıp alınamayacağının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 30/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.