Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/3752 Esas 2020/1406 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :... Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
İlk Derece Mahkemesi :...Tüketici Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan ve Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce; ilk derece mahkemesinin görevsizlik kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen içerik itibarıyla kesin olması nedeniyle kararın temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin HMK 366. madde yollamasıyla uygulanması gereken HMK 346. maddede belirtilen 1 haftalık süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

İlk derece mahkemesinin görevsizlik kararına karşı istinaf başvurusu yapılmış ve bu karar doğru bulunarak istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ise bu kararın temyiz edilemeyeceğine dair HMK’da açık bir düzenleme bulunmamaktadır. Ancak HMK 353/1-a/4. maddede mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması veyahut mahkemenin bölge adliye mahkemesinin yargı çevresi dışında kalması halinde bölge adliye mahkemesinin, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği belirtilmiştir.
HMK 362/1-c maddede ise; yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir.
Bu maddelerin birlikte değerlendirilmesinden HMK’da Bölge Adliye Mahkemesine dosyayı asıl görevli mahkemeye de gönderebilme yetkisini de taşıyan görevle ilgili kesin karar verme ve uyuşmazlık çıkması halinde kesin olarak çözümleyen karar verme yetkisianındığı görülmektedir. Bu nedenle yasada görev hususunun en geç Bölge Adliye Mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği açıkça görüldüğünden görev hususunu inceleyen bölge adliye mahkemesi kararına karşı özellikle 362/1-c madde hükmü de gözetildiğinde temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır.
Yukarıda yapılan açıklama ve sözü edilen kurallarla birlikte değerlendirildiğinde, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi’nce davacının istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine ilişkin verilen 25.04.2017 günlü ve 2017/276 Esas, 2017/262 Karar sayılı karar kesin olduğundan davacının temyiz talebinin REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, 09.06.2020 gününde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.