Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/342 Esas 2020/335 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davacı idare ile davalı şirketler arasında temizlik hizmetlerinde çalıştırılmak üzere personel teminine ilişkin sözleşme imzalandığını, sözleşme kapsamında davacı bünyesinde çalışan dava dışı işçiye davacının ödemiş olduğu işçilik alacaklarına ilişkin miktar kadar davalılardan alacakları bulunduğunu ileri sürerek, 19.810,06 TL"nin ödeme tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar ... Ltd. Şti. ve Necimoğulları A.Ş. vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Davalı ... Ltd. Şti., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ile davalı işverenler arasında düzenlenen sözleşme ve teknik şartnamelere göre maaş alacakları ile kıdem tazminatı gibi işçilik alacaklarından altişverenlerin sorumlu olduğu, davacı tarafından ödenen bedellerin yapılan hesaplama nispetinde, davalılar bünyesinde çalışılan dönemler dikkate alınarak, davalılardan rücu edebileceği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Yasa"nın 13/j maddesi uyarınca temyiz eden davacıdan harç alınmasına yer olmadığına,
karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.