Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/25261 Esas 2018/2120 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalı Sağlık Bakanlığı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili,davacının 01/03/2006 tarihinden 28/02/2014 tarihine kadar ... Doğumevi Hastanesi"nde temizlik işçisi-hasta bakım elemanı olarak sürekli çalıştığını, 2014 yılında emekliliğe hak kazandığını ve emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını ancak kendisine kıdem tazminatının ve diğer alacaklarının ödenmediğini, çalıştığı süre boyunca haftada altı gün çalıştığını ve dönüşümlü olarak bir hafta Cumartesi, bir hafta Pazar olmak üzere haftada bir gün izin kullandığını, son olarak aylık 1.191,46 TL brüt maaş aldığını, davacının vardiya usulü çalıştığını ancak vardiya bitiş saatinde hiçbir zaman işyerinden çıkamadığını, resmi bayramlarda çalıştığını, kurban ve ramazan bayramında bir tam gün yirmidört saat nöbet usulü çalışmasının olduğunu, ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin tamamını kullanmadığını belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Bakanlık vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, dava konusu alacaklardan diğer davalı Bakanlığın sorumlu olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre,davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, fazla mesai alacağı konusunda hesap yapılırken davacı tanık anlatımları dikkate alınmıştır. Ancak davacı tanıklarının davalı işveren aleyhine açmış oldukları davalarının bulunduğu ve aralarında husumetin olduğu anlaşılmaktadır. Dairemizin Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen uygulamasına göre salt husumetli tanık beyanları ile fazla mesai alacağının kanıtlanması mümkün değildir. Bu durumda dosya içeriğine göre, işverenle husumetli durumda bulunan tanıkların beyanlarını destekler mahiyette başkaca bir bilgi belge bulunmadığından, somut olarak fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacakları ispat edilemediğinden reddi yerine mahkemece kabulüne kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.