2. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2989 Karar No: 2019/7882 Karar Tarihi: 29.04.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/2989 Esas 2019/7882 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, müşteki bilgisayar kasasının kaybolduğunu farkettiğini beyan etmiştir. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi uygulanmamıştır. Ancak yargılama giderleri kapsamında, toplam tutarın 20 TL'den az olduğu halde, sanıktan tahsil edilmesine karar verilmiştir. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğini belirtmiştir. Hüküm, temyiz itirazları reddedilerek, istem gibi onanmıştır. Kanun maddesi olarak, 5237 sayılı TCK'nın 143. ve 53. maddeleri açıklanmıştır.
2. Ceza Dairesi 2018/2989 E. , 2019/7882 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Müştekinin suça konu bilgisayar kasasının, saat 22.00 de yerinde bulunduğu ancak temizlik yaptığı sırada saat 23.00 de yerinde olmadığını farkettiğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında eylemin gece gerçekleştirildiğinin kabulünün gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesinde atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olduğu halde, yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 29.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.