MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, tazminatlar ile nafaka miktarları, ziynet alacağı davasının reddi ve ihtiyati tedbir talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
3-Mahkeme davalı-karşı davacı erkeğin, davacı-karşı davalı kadının ziynet eşyalarını zorla elinden almadığı veya kadının evi terk ederken götürmesine engel olmadığı, davalı- karşı davacı erkeğin emlakçılık işinde ve kamyon alımında ziynet eşyalarını davacı-karşı davalı kadının rızası ile alıp kullandığı gerekçesiyle davacı-karşı davalı kadının ziynet eşyası alacağı talebini reddetmiştir. Mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet eşyalarını emlakçılık işinde ve kamyon alımında kullandığı kanıtlanmıştır. Davacı-karşı davalı kadının rızasıyla da olsa bunları geri istememek üzere erkeğe verdiği iddia ve ispat edilmedikçe, erkek bunları geri verme borcu altındadır. Davalı-karşı davacı erkek bu yönde bir delil getiremediğine göre, davacı-karşı davalı kadının ziynet alacağına ilişkin davasının kabulü gerekirken, bu husus nazara alınmadan talebin reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi