Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/13382 Esas 2017/8655 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Bakanlığı aleyhine 10/01/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız el koyma nedeni ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 11/09/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koyma iddiasına dayandırılan maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı; yasa dışı örgüt üyesi olarak anayasal düzeni bozma suçundan 01/12/1980 tarihinde gözaltına alındığını, üzerinde bulunan bir miktar paraya el konulduğunu, yapılan yargılama sonucunda hakkında mahkumiyet kararı verilerek davaya konu edilen paranın müsadere edildiğini ve temyiz incelemesi sonucunda davanın zamanaşımına uğraması nedeni ile verilen kararın bozulduğunu belirterek haksız el konulan paranın iadesi isteminde bulunmuştur.
Davalı ... Bakanlığı vekili; davanın zamanaşımına uğradığını beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 6. maddesinde “Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür.” düzenlemesi mevcuttur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; el konulduğu iddia olunan dava konusu paraya ait, suç eşyası kapsamında emanete alındığını belirten bir emanet makbuzu veya tahsilat makbuzu bulunmadığı anlaşılmaktadır. Ayrıca, davacı hakkında yargılamayı yapan ... 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/06/2010 tarihli, 2009/371 esas ve 2010/367 karar sayılı kararında; dava konusu yapılan paraya ilişkin müsadere kararı da bulunmamaktadır. Şu durumda; mahkemece, davacının iddiasını ispat edemediğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, alınan bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup kararın bu nedenle bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 25/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.