Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/5091 Esas 2018/5339 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5091
Karar No: 2018/5339
Karar Tarihi: 20.09.2018

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/5091 Esas 2018/5339 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise beraati yönünde verilen Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesi kararına yapılan istinaf başvurusu, Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilmiştir. Bu karar, müsnet suçu düzenleyen TCK'nın 109/2. maddesindeki hapis cezasının üst sınırının on yıldan az olması ve CMK'nın 286/2-f. maddesi gereği ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına yönelik istinaf başvurularının esastan reddine dair kararların kesin olması nedeniyle temyiz edilememektedir. Sanık müdafii ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde herhangi bir temyiz sebebi göstermedikleri ve sanığın temyiz gerekçesini yedi günlük kanuni süreden sonra ibraz ettiği anlaşıldığından, temyiz istemleri reddedilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 109/2, CMK 286/2-f, CMK 291/1, CMK 295/1, CMK 298/1.

14. Ceza Dairesi 2018/5091 E. , 2018/5339 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek bu suçtan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.12.2016 gün ve 2016/195 Esas, 2016/312 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan beraatine dair ilk derece mahkemesince verilen kararla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm katılan Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 109/2. maddesinde yer alan hapis cezasının üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK"nın 286/2-f. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükümlerin kesin olup temyiz edilememesi karşısında, vaki temyiz isteminin ve 5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafii ve katılan Bakanlık vekilinin süresi içinde verdikleri temyiz dilekçelerinde herhangi bir temyiz sebebi göstermedikleri, sanığın da mahkemece yokluğunda verilip 16.06.2017 tarihinde müdafiine usulüne uygun şekilde tebliğ edilen
hükümle ilgili olarak aynı Kanunun 291/1 ve 295/1. maddelerinde düzenlenip tebliğden işlemeye başlayan yedi günlük kanuni süresinden sonra ibraz ettiği 22.07.2017 havale tarihli dilekçeyle temyiz gerekçesi bildirdiği anlaşıldığından, vaki temyiz istemlerinin CMK"nın 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE,20.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.