MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, dava konusu iki adet çekin tahrif edildiğini ileri sürerek, bu çeklerden dolayı müvekkili şirketin borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dava konusu çeklerin keşide tarihlerinin tahrif edildiği, tahrifatın herkese karşı ileri sürülebilen mutlak def’ilerden olduğu gerekçesiyle davacının dava konusu çeklerden dolayı davalıya borçlu olmadığının tespitine, davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 123/son maddesindeki harç istisnası yurt dışından alınacak kredilerin geri dönüşümü ile ilgili işlemlerle sınırlı olmak üzere uygulanmaktadır. Nitekim Anayasa Mahkemesi’nin 14.01.2010 tarih, 2008/81 Esas ve 2010/8 Karar sayılı kararı ve Hukuk Genel Kurulu’nun 06.10.2010 tarih, 2010/12-443 E. ve 2010/471 K. sayılı kararı da bu yöndedir. Açıklanan gerekçe ile davalı banka, davaya konu uyuşmazlık bakımından harçtan muaf değildir. Mahkemece bu husus gözetilmeden davalı bankanın harçtan muaf olduğu gerekçesiyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA,bozma nedenine göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 16/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.