MAHKEMESİ : KARŞIYAKA 3. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/02/2014
NUMARASI : 2009/549-2014/135

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, 06.07.2008 tarihinde Örnekköy Mahallesi, Bornova Serisi, 148 nolu bölmede çıkan orman yangını sonucunda 300 metrekarelik ağaçlandırma sahası içindeki 15 adet okaliptus ağacı ile 10 adet fıstık çamının kısmen zarar gördüğünü, Yamanlar Karakolu tarafından düzenlenen yangın tutanağı ile, yangını davalıların çocukları İbrahim Çördük ve Ahmet Kalan"ın çıkarttıklarının tespit edildiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin talep hakkı saklı kalmak kaydı ile, 79,28 TL ağaçlandırma tazminatı, 1.164,84 TL söndürme gideri olmak üzere toplam 1.244,12 TL tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte, müştereken ve müteselsilen davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar F.. K.. ve M.. K.. cevap dilekçelerinde; çocuklarının yangına sebebiyet vermediğinden dolayı beraat ettiğini belirterek, davanın reddini savunmuşlardır.
Davalılar N..Ç...ve C.. Ç.."e usulüne uygun dava dilekçesi ve duruşma günü tebliğ edilmesine rağmen, bu davalılar duruşmalara katılmamış ve davaya karşı beyanda da bulunmamışlardır.
Mahkemece, İzmir 5. Çocuk Mahkemesine ait dosya kapsamında yapılan yargılamada davalıların çocukları olan A.. K.. ve İ... Ç.."ün yangını çıkarttıklarına dair delil bulunmaması ve isnat edilen eylemin bu küçükler tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle CMK.223/2-e maddesi gereğince beraat kararı verilmesi ve davanın ispatlanmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İzmir 5. Çocuk Mahkemesi"nin 2011/869 esas- 2012/203 karar (2008/323 eski esas, 2009/79 eski karar) sayılı kararın incelenmesinde; katılanın Orman Genel Müdürlüğünü temsilen İ.. M.., suça sürüklenen çocukların İ.. Ç... ve A.. K.. oldukları, suçun taksirle orman yangınına neden olma, suç tarihinin 06.07.2008, suç yerinin Yamanlar Bayraklı İzmir olduğu, yapılan yargılama sonucu isnat edilen eylemin suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle ayrı ayrı beraatlerine karar verildiği, kararın katılan tarafından temyiz edildiği, temyiz incelemesinin henüz tamamlanmadığı anlaşılmaktadır.
Kural olarak bir davada hüküm verilmesi başka bir davada incelenmekte ve kesin olarak karara bağlanacak olan bir hukuki durumun mevcut olup olmadığına kısmen veya tamamen bağlı ise mahkeme o davanın sonuçlanmasını beklemek üzere yargılamayı erteleyebilir. Davalardan biri hakkında verilecek kararın, diğerini etkileyecek nitelikte bulunması halinde iki dava arasında bağlantı varsayılır ve biri diğeri için bekletici mesele yapılır.
Gerek öğretide gerekse Yargıtay"ın yerleşmiş içtihatlarında, ceza hakiminin tespit ettiği maddi olaylarla ve özellikle "fiilin hukuka aykırılığı" konusu ile hukuk hakiminin tamamen bağlı olacağı kabul edilmektedir. Diğer bir anlatımla, maddi olayları ve yasak eylemlerin varlığını saptayan ceza mahkemesi kararı, taraflar yönünden kesin delil niteliği taşır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.01.1975 gün ve E:1971/T-406, K:1975/1; HGK"nun 23.01.1985 gün ve E:1983/10-372, K:1985/21; HGK"nun 27.04.2011 gün ve E:2011/17-50, K:2011/231 sayılı ilamları)
Borçlar Kanununun 53.maddesine göre, ceza mahkemesinin saptadığı maddi olgular hukuk hakimini bağlar. Çocuk Mahkemesinde yapılan yargılama sonunda verilecek mahkumiyet ya da beraat kararının, bu davanın sonucuna olabilecek etkisi gözetilmeden anılan ceza davası bu dava için bekletici mesele yapılmaksızın karar verilmesi doğru görülmemiş olup, bu husus kararın bozulmasını gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.