Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19037 Esas 2020/2764 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19037
Karar No: 2020/2764
Karar Tarihi: 11.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19037 Esas 2020/2764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen kasten yaralama suçu davasında, sanık hakkında hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak kararın açıklandığı tarih itibarıyla henüz kesinleşmediği ve denetim süresinin başlamadığı, usulsüz tebligat yapıldığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Ayrıca, haksız tahrik indirimi hatalı yapılmış ve Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın bozulmasına ve kanun maddelerinin detaylı bir şekilde ele alınmasına karar verilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi: Haksız tahrik nedeniyle cezada indirim yapılmasını düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Hak yoksunluğu kararlarını düzenler.
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi: Yargıtay kararlarının uygulamasıyla ilgili düzenlemeleri içerir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Ceza yargılaması hakkındaki düzenlemeleri içeren maddeleri kapsar.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi: Temyiz davalarıyla ilgili düzenlemeleri içerir.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 326. maddesi: Kararın bozulması halinde kazanılmış hakların korunmasını düzenler.

3. Ceza Dairesi 2019/19037 E. , 2020/2764 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Sanığın yokluğunda verilen 31.12.2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın suçun mağduru olan amcası Gazi Güleç"e tebliğ edilmesi nedeniyle tebligatın usulsüz olması suretiyle kararın henüz kesinleşmemiş olduğu ve denetim süresinin başlamadığı gözetilmeden yazılı şekilde hükmün açıklanmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
2)Mahkeme tarafından ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği kabulü ile şüpheli kalan bu halde sanık lehine haksız tahrik indirimi yapıldığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, bu halin 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (1/4) oranında indirim yapılmasını gerektirdiği gözetilmeden yazılı şekilde (3/4) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.