4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1876 Karar No: 2020/9230 Karar Tarihi: 08.07.2020
Hakaret - tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1876 Esas 2020/9230 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçlamalarıyla mahkumiyet kararı verilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek, dosya görüşülmüştür. İnceleme sonucunda, uzlaştırma hükümleri nedeniyle tehdit suçlaması için uzlaşma kapsamında bulunması gerektiği, ancak hakaret ve kasten yaralama suçlamaları için uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği belirtilmiştir. Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri göz önünde bulundurularak, uzlaştırma işlemi uygulanarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Dosya, bozma kararı verilerek esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve eklenen fıkraları, TCK'nın 106/1. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri belirtilmiştir.
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret ve kasten yaralama suçlarının ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlenmeleri nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret ve kasten yaralama suçları yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.