Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/10210 Esas 2014/3355 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10210
Karar No: 2014/3355
Karar Tarihi: 26.03.2014

Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/10210 Esas 2014/3355 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın rüşvet vermeye teşebbüs olarak suçlandığı ve mahkemece suçlu bulunduğu belirtiliyor. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 18/09/2012 tarihli kararına göre, geçici 2. madde sadece karşılıksız yararlanma suçlarını kapsamakta ve teşebbüs hükümleri açısından yapılan indirim oranı dikkate alındığında, 6352 sayılı Kanunun 87. maddesi ile TCK'nın 252. maddesinde yapılan değişikliklerin sanık lehine sonuç doğurmadığı kabul edilmektedir. Bu nedenle sanığın elde etmeye çalıştığı maddi menfaat nedeniyle, Adli Emanet'te tutulan paranın TCK'nın 54. maddesi uyarınca müsadere edilmesine karar verildiği belirtiliyor. Kanuna aykırı olan bu kararın, sanık müdafiin temyiz itirazları üzerine, hüküm fıkrasında yer alan para müsadere bölümünün çıkarılıp yerine \"Adli Emanetin 2000/316 sırasında kayıtlı 10 TL\"nin 5237 sayılı TCK'nın 55. maddesi gereğince müsaderesine karar verildiği belirtilmektedir.

5. Ceza Dairesi 2013/10210 E. , 2014/3355 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2012/274400
MAHKEMESİ : Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2012
NUMARASI : 2011/225 Esas, 2012/55 Karar
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2012 tarihli, 2012/420 Esas, 2012/1771 sayılı Kararına göre 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin; sadece karşılıksız yararlanma suçlarını kapsadığı ve teşebbüs hükümlerinin uygulanması sırasında mahkemece takdir edilen indirim oranı dikkate alındığında, hükümden sonra 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 87. maddesi ile TCK"nın 252. maddesinde yapılan değişikliklerin sanık lehine sonuç doğurmadığı kabul edilerek yapılan incelenmede;
Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin TCK"nın 63. maddesi gereğince cezasından mahsubunun infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün bulunmuş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Adli emanette muhafaza edilen rüşvet teklifine konu paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK"nın 55/1. maddesi yerine aynı Kanunun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında yer alan 10 TL paranın müsaderesine ilişkin bölümün çıkarılarak yerine "Adli Emanetin 2000/316 sırasında kayıtlı 10 TL"nin 5237 sayılı TCK"nın 55. maddesi gereğince müsaderesine" cümlesi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.