MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti, izin ücreti ve sefer primi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde uluslararası tır şoförü olarak çalıştığını, emekliliğe hak kazanması nedeniyle iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile kesinti yapılarak ödenmeyen bir kısım sefer primi ücreti, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin 18/09/2014 tarihinde emeklilik nedeniyle verdiği istifa dilekçesi ile fesh edildiğini, kıdem tazminatı, ücreti, asgari geçim indirimi, ve yılllık izin ücretinin davacıya ödendiğini alacağı olmadığını, savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle davacı tarafça haklı olarak fesh edildiği, davacının, yapılan ödemenin mahsubu ile bakiye kıdem tazminatı alacağı olduğu, ayrıca yıllık izin ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu ancak davacının iddia ettiği sefer primi miktarı kanıtlamadığından ve emsal ücret verilerine göre tespit edilen kısım ödendiğinden bu alacağa yönelik talebin reddi gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının, kesintiden kaynaklandığı iddia edilen, sefer primi ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık vardır.

Davacı taraf, dava dilekçesinde işyerinde çalışması devam ederken 01/09/2010 tarihinde işverence, sefer başına ödenen prim miktarının rızası dışı 100 Euro indirildiğini ve fesih tarihine kadar eksik ödendiğini iddia etmiş, davalı ise sefer primi uygulaması olmayıp seferdeki ihtiyaçlar için bir miktar ödeme yapıldığını, ek gelir sağlanmadığını ve kesinti iddiasının da doğru olmadığını savunmuştur.
Mahkemece yukarıda yazılı gerekçe ile talep red edilmiş ise de bu değerlendirme dosya kapsamına uygun değildir.
Davacının iddiası sefer priminde kesinti yapıldığına yönelik olup işveren, Mahkemenin de kabulünde olan sefer primlerini eksiksiz ödediğini ispatlamak zorundadır. Dosyada bu yönde bir delil bulunmadığından davacının iddia ettiği miktarın hüküm altına alınması gerekirken varsayıma dayalı gerekçe ile talebin reddi hatalıdır.
3- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işverence yapılan ödeme dışında davacının bakiye 4 gün yıllık izin hakkı bulunduğu belirtilerek alacak hesabı yapılmış ise de, dosyada mevcut 2013 yılında davacının 4 gün yıllık izin kullandığını gösteren belgenin değerlendirilmemesi de hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 12/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.