Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/5095 Esas 2017/10323 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi, velayet, nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
3-Mahkemece, davacı kadının boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği anlaşıldığından davacı kadın yararına 200 TL yoksulluk nafakasına hükmedilmişse de dosya arasında bulunan ekonomik sosyal durum araştırma tutanağından davacı kadının çalıştığı ve aylık 1100-1200 TL gelir elde ettiği ve yine dosya içinde bulunan sosyal inceleme raporunda da davacı kadının Kahve Dünyası adlı iş yerinde çalışıp aylık 1400 TL gelir elde ettiğini beyan ettiği anlaşılmaktadır. Tarafların gelir durumları birbirlerine yakın düzeydedir. Bu durumda Türk Medeni Kanununun 175. madde koşullarının davacı kadın yararına gerçekleşmediği anlaşılmaktadır. Bu yön dikkate alınmadan, davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.