Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11116 Esas 2018/1324 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11116
Karar No: 2018/1324
Karar Tarihi: 06.02.2018

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11116 Esas 2018/1324 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu belirtir. Mala zarar verme suçundan dolayı verilen 2.000 TL adli para cezası, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarının kesin olduğundan temyizi mümkün değildir. Bu nedenle, mala zarar verme suçundan kurulan hükümler temyiz edilemez. Hırsızlık suçuna yönelik koşulların oluşmadığı halde uygulanması sebebiyle aleyhte temyiz yapılmadığından bozma kararı verilmez. Mahkeme, sanığın temyiz istemini reddeder ve hükümlerin usul ve kanuna uygun olduğunu teyit eder. Mahkeme kararındaki kanun maddeleri 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesidir. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde ise mala zarar verme suçu için adli para cezası miktarını belirleyen bir düzenlemedir.

13. Ceza Dairesi 2016/11116 E. , 2018/1324 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ..."nın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik, koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."nın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 06.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.