22. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/605 Karar No: 2018/2076 Karar Tarihi: 07.02.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/605 Esas 2018/2076 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, kıdem tazminatı ve işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme davayı kısmen kabul etmiş, davalı ise kararı temyiz etmiştir. Yargıtay kararında, davacının imzasının bulunduğu ücret bordrolarındaki fazla mesai tahakkuku olan dönemler hesaplamada dışlanmalı, imzasız ücret bordroları/ücret hesap pusulalarındaki tahakkuklara da itibar edilmemiştir. Puantajların değerlendirilmesi gerektiği ve yasal faize bağlı kalınarak hüküm verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Dosya içeriğinden, davacının emekliliği hakettiğine dair belgeleri işverene ibraz etmediği anlaşıldığından kıdem tazminatına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken fesih tarihinden itibaren faiz yürütülmesi usul ve kanuna aykırı bulunmuştur. Kararın dayandığı kanun maddeleri: İş Kanunu madde 32, 33, 49, 61; HUMK madde 428, 429.
22. Hukuk Dairesi 2018/605 E. , 2018/2076 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti: Davacı, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı cevabının özeti: Davalı, davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme kararının özeti: Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir. Temyiz: Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, sadece Kasım 2009 ve Kasım 2010 aylarına ilişkin ücret bordrolarındaki fazla mesai tahakkukları dikkate alınmıştır. Ancak, dosyaya sunulan diğer dönemlere ilişkin işçinin imzasının bulunduğu ücret bordroları/ücret hesap pusulalarındaki fazla çalışma ücreti tahakkukları dikkate alınmamış, imzasız ücret bordroları/ücret hesap pusulalarındaki tahakkuklara da itibar edilmemiştir. Bu nedenle, yukarıda belirtilenler çerçevesinde davacının imzasının bulunduğu ücret bordroları/ücret hesap pusulalarında fazla mesai tahakkuku olan dönemler hesaplamada dışlanmalı, imzasız ücret bordroları/ücret hesap pusulalarında fazla mesai tahakkuku olan dönemlerin banka aracılığıyla ödenip ödenmediğinin tespitinden sonra banka kayıtlarıyla uyumlu olması halinde o dönemlerin hesaplamada mahsubu yapılmalıdır. 3-Ayrıca, dosyaya sunulan aylık puantajlar olduğu görülmektedir. Bu puantajlar dikkate alınmaksızın puantaj olan dönemler için tanık beyanlarına göre ulusal bayram ve genel tatil ücreti hesaplanması hatalı olup ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağına ilişkin hesaplamada dosyaya ibraz edilen puantajların değerlendirilmesi gerekir. 4-Diğer yandan, davacı tarafın yasal faiz talebi bulunduğundan fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti yönünden taleple bağlı kalınarak bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi aşmamak üzere yasal faize hükmedilmelidir. 5- Dosya içeriğinden, davacının emekliliği hakettiğine dair belgeleri işverene ibraz etmediği anlaşıldığından kıdem tazminatına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken fesih tarihinden itibaren faiz yürütülmesi usul ve kanuna aykırı olmuştur. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.