Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2264 Esas 2019/5486 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2264
Karar No: 2019/5486
Karar Tarihi: 12.09.2019

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2264 Esas 2019/5486 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kenevir ekimi suçundan sanığın mahkum edildiğine ve temyiz itirazlarının reddedildiğine hükmetti. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal etmesi ve zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınamayacağına karar vermesi nedeniyle hüküm bozuldu. Yeniden yargılamaya gerek olmadığı için hükmün düzeltilerek onaylanması kararı verildi. TCK'nın 53. maddesi, 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına karar verildi. Yargılama giderlerine ilişkin bölümden, zorunlu müdafii ücreti çıkarılarak toplam giderlerin 1.774,00 TL olduğu belirtildi. Kanun maddeleri, TCK'nın 53. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi olarak belirtildi.

10. Ceza Dairesi 2019/2264 E. , 2019/5486 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :... Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası : 06.01.2015 – 2014/42 esas ve 2015/1 karar
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2- T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için beraat ettiği uyuşturucu madde ticareti yapma suçu nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağının gözetilmeksizin, zorunlu müdafii ücretinin yargılama giderinden sayılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
1- TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
2- Hükmün yargılama giderlerine ilişkin 4 numaralı bölümünden “...ve sanığa atanan zorunlu müdafii ücretinden ibaret 578 TL toplamından oluşan 2.352,00 TL” ibaresinin çıkarılarak, yerine “ toplamından oluşan 1.774,00 TL” ibaresinin eklenmesi ,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.