17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5846 Karar No: 2019/16285 Karar Tarihi: 18.12.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/5846 Esas 2019/16285 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz istemi incelenirken, yerel mahkeme tarafından sanığın suçu TCK'nun yanlış bir maddesi ile suçlandırıldığı ve sanığın satıştan elde ettiği kazancı iade etmemesi nedeniyle haksız kazanç sağlandığı belirtilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, TCK'nun 142/2-h, 142/1-a ve 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik Anayasa Mahkemesi iptal kararları, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 763. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nun 168. maddesi bahsedilmiştir.
17. Ceza Dairesi 2019/5846 E. , 2019/16285 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: I) O yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz isteminin incelenmesinde; 30/04/2015 tarihinde verilen hükmü 1412 sayılı CMUK’nun 310/3. maddesinde öngörülen bir aylık süre geçtikten sonra 09/06/2015 tarihinde temyiz eden o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince REDDİNE, II) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik, sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Ceza Genel Kurulununun 28/02/2017 tarih, 2017/115 Karar sayılı kararında da ifade edildiği gibi duvar ve parmaklıkla çevrili cami bahçesinde bulunan abdest alma yeri (şadırvan) ve arkasındaki bina niteliğindeki tuvaletlerden muslukları çalmaktan ibaret eylemin TCK"nun 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden vasıfta yanılarak sanık hakkında TCK"nun 142/1-a maddesi uyarınca eksik ceza tayini, 2- Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 3-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2012/6-1232-2013/106 sayılı kararında da belirtildiği üzere; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı üçüncü bir kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanığın artık eşya üzerinde tasarruf yetkisi kalmadığından, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan suç konusu malları sattığı kişiyi bildirmesi sonucu satın alan kişiden alınmasının 5237 sayılı TCK"nun 168. maddesi anlamında sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabulünün mümkün olmadığı, ancak sanığın çaldığı malı satması nedeniyle haksız biçimde sağladığı kazancı iade etmesi halinde 5237 sayılı TCK"nun 168. maddesi anlamında bir iade ve tazminden bahsetmenin mümkün olacağı, çaldığı malları sattığı kişiyi bildirmekle yetinen ancak satıştan elde ettiği kazancı iade etmeyen sanık hakkında etkin pişmanlık nedeniyle anılan madde uyarınca indirim yapılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 18.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.