MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından reddedilen boşanma davası ve davalı kadın lehine hükmedilen tedbir nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece, davalı kadına karşı birden fazla kez fiziksel şiddet uygulayan, davalıyı ters ilişkiye zorlayan, eski kız arkadaşı ile birden fazla kez telefonla görüşerek güven sarsıcı davranışta bulunan davacı erkeğin mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen bu kusurlu davranışları karşısında, davalı kadına atfı kabil kusur bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden, ceza dosyası ile de sabit olduğu üzere eşine fiziksel şiddet uygulayıp, çalıştığı iş yerini ondan gizleyen ve zaman zaman evi terk etmek suretiyle birlikte yaşamaktan kaçınan davalı kadının da boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurlu olduğu anlaşılmaktadır.
Mevcut olaylara göre evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsıldığı kuşkusuzdur. Ne var ki bu sonuca ulaşılması davacının ağır kusurlu sayılmasını gerekli kılan tutum ve davranışları yanında, davalının da kusurlu davranışlarından kaynaklanmıştır. Evlilik birliğinin devamında davalı bakımından korunmaya değer bir yarar belirlenememiş, dosya içindeki bilgi ve belgelerden, davalının, davaya karşı koymasının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde bulunduğu anlaşılmıştır. Bu durumda somut olayda koşulları oluşan Türk Medeni Kanununun 166/2 maddesi uyarınca boşanmaya karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 02.10.2017(Pzt.)