23. Hukuk Dairesi 2016/3754 E. , 2017/3394 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasında görülen alacak davası sonucunda verilen hükmün bozulmasına ilişkin Dairemizin 11.01.2016 gün ve 2015/2851 Esas, 2016/8 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacı vekilince istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü.
- KARAR -
Davacı şirket yetkilisi, davalı ile aralarında 1996 tarihli yönetim ve danışmanlık sözleşmesi bulunduğunu, bu sözleşme kapsamında şirketlerinde işe almış oldukları dava dışı bir işçinin iş akdini sonlandırmaları sebebi ile işçiye ödenen 28.224,88 TL’yi davalının hakedişinden haksız olarak kestiğini ileri sürerek, 28.224,88 TL’nin hakedişin ödendiği tarihten itibaren işleyecek ticari faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının işçisini bildirim öneline uymaksızın işten çıkardığını, buna ilişkin ödediği tazminatı sözleşme gereği olduğu iddiasıyla müvekkilinden tahsil ettiğini, bu durumun 2012 yılı Sayıştay denetimine ait raporda taraflar arasındaki sözleşmeye ve mevzuata aykırı olarak ortaya konulması üzerine davacının hakedişinden dava konusu kesintinin yapıldığını, kesintinin hukuka uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ile davalı arasında asıl işveren ve alt işveren ilişkisi olduğu, işten çıkarma sebebi ile ödenen tazminattan taraflar arasındaki sözleşmenin 7. maddesi ve İş Kanunu çerçevesinde davalının da sorumlu olduğu, davalının işçiye ödenen tazminatları davacının hakedişinden kesmesinin yasal dayanağının bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, 28.224,88 TL’nin 31.11.2013 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair kararın, davalı vekilinin temyiz istemleri sonucu Dairemizin 11.01.2016 tarih ve 2015/2851 esas 2016/8 karar sayılı ilamıyla, dava dışı işçinin davacının işçisi olduğu, işten çıkarılmasında davalının kusur ya da talimatının ileri sürülüp kanıtlanmadığı, işçiye karşı İş Kanununu uyarınca tarafların sorumlu olmasının eldeki davayı ilgilendirmediği, taraflar arasındaki sözleşmenin 23.1. maddesi uyarınca çalıştırdığı işçilere dair tüm yükümlülüklerin davacıya ait olduğu gerekçeleri ile bozulmasına karar verilmiştir.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 04,60 TL harç ve takdiren 275,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 22.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
