MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, Mahkemenin 30/09/2014 tarih ve 2014/380 esas, 2014/309 sayılı kararıyla sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 22/06/2017 tarih, 2015/33049 esas, 2017/8375 karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verilerek kesinleşmiş olduğu gözetilmeden, aynı ilamla tehdit suçundan kurulan hükme ilişkin verilen bozma kararı sonrası yapılan yargılama neticesinde, ikinci kez dava konusu olmayan kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan, yeniden mahkumiyet hükümleri kurulmuş ise de, bu hükümlerin hukuken yok hükmünde olduğu ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin sanık hakkındaki kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik olduğunun anlaşılması karşısında; temyiz kapsamının sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz istemi doğrultusunda sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Tehdit suçundan Dairemizin 22/06/2017 tarih, 2015/33049 esas, 2017/8375 karar sayılı bozma ilamına uyulduğunun belirtilmiş olmasına rağmen, sadece sanık tarafından gönderilen mesaj metni yazılmak suretiyle yeterli gerekçe gösterilmeden sanık hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin, katılanlar ... ile Duygu Tanrıverdi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.